Description
NTB MUZIEKWERELD, October 2008:
In de herfst van 2006 richtte de jonge gitarist Tim Langedijk (1984) zijn eigen trio op. Hij vond gelijkwaardige spelers in drummer Haye Jellema en bassist Udo Pannekeet. Muzikanten, die beiden in verschillende jazz- en popgroepen hun sporen ruimschoots verdiend hebben.
Op deze plaat horen we een zeer hecht en groovend trio, ze vermengen jazz en funk met country invloeden. Udo Pannekeet is een van mijn favoriete bassisten en maakt deze verwachting ook hier weer helemaal waar. Het trio speelt zeer geraffineerd met stilte en weet de aanwezige virtuositeit volledig in dienst te stellen van de klankmeditatie.
Ze zeggen zelf dat het trio ‘een organisch beest’ is geworden, waarmee Langedijk binnen zijn eigen composities alle vrijheid en avontuur kan opzoeken. Ik sluit me daar geheel bij aan.
Geluids- en artproductie ook zeer verzorgd en smaakvol uitgevoerd.
HVT MAGAZINE, October 2008:
Een nieuw geluid: dat van de relatief jonge gitarist Tim Langedijk (1984). In najaar 2006 begon hij, na het voltooien van zijn conservatoriumstudie in Rotterdam (cum laude afgestudeerd) met een eigen trio. Hij wordt bijgestaan door Udo Pannekeet op basgitaar en Haye Jellema op drums, beiden ervaren musici.
Het talent Langedijk neemt en krijgt binnen dit trioformat alle ruimte om (zo te horen wel met dank aan John Abercrombie) zijn eigen geluid te ontwikkelen, op basis van (vooral) eigen composities. Op het debuutalbum ‘Testimonials’ klinkt het trio als een hecht ingespeelde eenheid, die moeiteloos wisselt tussen verschillende sferen en stemmingen.
In een aantal stukken wordt gekozen voor een ingetogen inkleuring, maar er wordt nu en dan ook flink uitgepakt (‘Swing Angel Swing’). Zeven eigen stukken (waaronder de mooie, tien minuten durende ‘Ballad For Gien’) worden aangevuld met één compositie van Oscar Peterson (‘Wheatland’) en een van Wayne Shorter (het spannende ‘Ana Maria’). De opname (gemaakt in de studio van Pannekeet) is zeldzaam helder en direct.
René de Cocq
JAZZPODIUM.COM, August 2008:
Gitarist Tim Langedijk heeft blijkbaar geen gebrek aan zelfvertrouwen want een CD maken in een “kale” gitaartrio bezetting vereist enige durf. En bij het eerste stuk, Next To Nashville, denk je dan ook, dat haalt hij nooit. Een flauw deuntje over een recht-toe recht-aan Nashville?? beat. Gelukkig is dat stuk na ruim drie minuten afgelopen en kan het echte werk beginnen.
Vanaf het tweede stuk Still Waters blijkt het spel van Langedijk zeker diepgang te bezitten en speelt hij afwisselend bezonken, funky, rockend en jazzy. Hij heeft duidelijk het één en ander van gitaarheld Pat Metheny opgestoken en ook Scofield is niet aan hem voorbij gegaan.
Zijn collega muzikanten, bassist Udo Pannekeet en drummer Haye Jellema, geven deze productie een duidelijk meerwaarde. Beide zijn avontuurlijke muzikanten die de groove geen moment uit het oog verliezen.
Tenslotte nog het repertoire. Dat bevat enige onverwachte keuzes. Wheatland van de hand van Oscar Peterson verwacht je niet snel op een CD met een gitaar in de hoofdrol. Ook Fall en Ana Maria, beiden van Wayne Shorter, lijken geen alledaagse keus. Tussen het werk van deze beide grootmeesters steekt het door Tim Langedijk geschreven werk zeker niet mager af. Ook zijn composities mogen er zijn en beloven zeker het één en ander voor de toekomst.
Rene de Hilster
JAZZISM, no. 4, 2008:
Testimonials is het debuut van het trio van gitarist Tim Langedijk. Over de intenties van de band is zowel op het web als in het boekje niets te vinden, al worden op de MySpace-site van het trio Bill Frisell en George Harrison wel tot de vrienden gerekend.
De band speelt afgemeten, strakke fusion waarin overtuigend met veel geluidsnuances wordt gegoocheld. Het is bijna technocratische muziek, maar wel in de goede zin des woords. In die zin is het bandgeluid tegelijk een beetje ouderwets en verfrissend tegelijk, want die precieze benadering van de gitaarsound kennen we vooral van de Britse rockjazz van de jaren zeventig en het vroegere ECM-fonds. Die strakke gitaarsound is door musici als Frisell in een steeds andere context aangepast.
Langedijk horen we afwisselend als strenge improvisator en als romantische landschapsarchitect die vooral op zijn articulatie let. Essentieel voor de sound van de band is het mooi vette basgitaarspel van Udo Pannekeet die overigens griezelig goed Pastorius benadert in Wayne Shorters Ana Maria en het haast Spartaans dienende geluid van drummer Haye Jellema. Langedijks eigen stkuken zijn niet altijd even effectief als improvisatievehikel, maar wel altijd expressief. Mooie fusion die misschien aan kleur zou winnen met een wat lossere benadering, maar dat is uiteindelijk een smaakkwestie.
Ken Vos
MUSIC MAKER, no.6 2008:
Wat moet je, wanneer je als recencent een cd krijgt voorgeschoteld van een trio waarvan je de drummer te goed kent omdat je zelf tien jaar met ‘m in een band hebt gespeeld? Tja, ik zeg gewoon: ‘Goed gespeeld, Haye Jellema!’ Ook bassist Udo Pannekeet en gitarist, naamgever en bandleider Tim Langedijk verdienen mijn onverdeelde complimenten.
Het trio spelt fusion, bij gebrek aan een beter word. Soms is de muziek vet funky, dan weer hevig rockend of wordt er flink gezweefd in hogere sferen. De mannen hebben de mogelijkheden van de kale triobezetting tot in de verste hoekjes onderzocht en spelen spitsvondige arrangementen. Langedijk toont een sublieme technische beheersing van zijn gitaar en benadert alle stukken met finesse, veel dynamiek en listige detailrijkdom in zijn partijen. Alleen de bonkende weergave die de groep geeft van Wayne Shorters Ana Maria doet wat mij betreft afbreuk aan de lyriek van het stuk. Toch is Testimonials wat mij betreft een absolute aanrader.
Marten Schulp
JAZZFLITS, May 2008:
Waarom heeft de wereld nog niet gehoord van Tim Langedijk? De zojuist verschenen cd met de titel ‘Testimonials’ doet die vraag rijzen. Wellicht omdat hij nog geen 25 is? Tim Langedijk studeerde cum laude af aan het Rotterdams Conservatorium. Hij kreeg daar onder anderen les van Ed Verhoeff. Voor zijn trio vroeg hij bassist Udo Pannekeet (bekend van The Pitch Pine Project) en drummer Haye Jellema. Het drietal heeft ervaring in de popscene en maakt op ‘Testimonials’ muziek die het best omschreven kan worden als fusion, maar er zijn ook raakvlakken met country. Het trio speelt hecht samen en door de kleine bezetting zijn de kwaliteiten van de afzonderlijke leden beter op te merken.
Langedijk speelt avontuurlijk, speels en gelukkig ook origineel. De veelbelovende cd-titel wordt waargemaakt in negen stukken. Behoudens twee composities – van Oscar Peterson en Wayne Shorter – schreef Langedijk de rest. Zijn bedenksels zijn helder en origineel. Daarbij kan hij rocken, swingen en blèren. Pannekeet legt een uiterst solide basis met zijn dikke snaren waarbij Jellema voor evenwichtig drumwerk zorgt. Op ‘Testimonials’ komt een waar stijlenspectrum voorbij. Dat maakt dit debuut tot een staalkaart, visitekaartje en… getuigschrift. Aanbevolen.
Peter J. Korten
